La Compagnie du Zerep
LA COMPAGNIE DU ZEREP
Een voorstelling van La Compagnie du Zerep voor tijdens de opstartfase van KANAL - Centre Pompidou. Samengesteld door Sophie Perez en Xavier Boussiron, de performances worden in het kader van de tentoonstelling op twee locaties gebracht: het kleine sculptuurtheater 'Beaubourg-la-reine' en de decor-installatie 'La pierre à Magritte'.
Sinds het ontstaan in 2009 is 'Beaubourg-la-Reine' een theater, een soort polyvalente zaal (in de goede zin van het woord); en ook een sculptuur die verwijst naar de uithangbord-architectuur van het begin van de 20e eeuw, toen de schoenmaker in een huis in de vorm van een cowboylaars woonde en de broodjeszaak was ondergebracht in een soort hotdog. 'Beaubourg-la-Reine' is een genootschap (zoals je die nog terugvindt in Spanje), waar men zich bezighoudt met het in herinnering brengen van ideeën die ons dierbaar zijn: een ongekunstelde voorliefde voor blasfemie, voor sportieve excentriciteit, een ode aan het originele en het amusement, bekrompen esthetiek, folklore, verkinderlijking, decadentie, private jokes, de traditie van het harde werken en de cultus van het moment…
Maar, naast archivering en levende documentatie, is 'Beaubourg-la-Reine' vooral een stuk van La Compagnie du Zerep dat openstaat voor gasten. Gasten die tegelijkertijd een bron van bewondering en van inspiratie zijn. En in een periode waarin het makkelijker is iets te doen met overgewaardeerde objecten en fidele of dode kunstenaars, gaat men na in welke mate de menselijke aanwezigheid en expressieve kracht de gevestigde waarde van het 'kunstwerk' overtreft. Dit alles onder het niet altijd even welwillende oog van de commandeur met de grote neus.
NAAKT NAAR LEVEND MODEL
15:00
In de grote traditie van de academie, voor zij die willen loskomen van de druk van de moderniteit. De acteurs poseren voor u, op muziek.
FAIRE METTRE
16:00
La Compagnie du Zerep met Sophie Lenoir, Sophie Perez, Stéphane Roger en Xavier Boussiron En dan zijn er ook nog die daden van uitbaggeren, vervloeken, opeenstapelen, intrigeren, iemand in de zeik zetten, rotten, sterven, de Berlusconi-beweging (schaamteloos het hazenpad kiezen), reageren, alles geven, scheel kijken, Isabelle enten, Natacha achternalopen, een naaste afrossen, intimideren, zich opwinden, puffen, zich verkleden als een eikel, zich verzoenen met het leven. Zoals Samuel Beckett eens zei tegen Buster Keaton (en enkele jaren later Patrice Chéreau tegen Jacqueline Maillan): 'Hou op met dat gedoe met die maskers om een pijp kapot te slaan terwijl ik een telefoontje probeer te plegen!
Y MANQUE PLUS QUE L'ORCHESTRE !
17:00
Het idee is simpel: mijn lichaam defileert als een masker, mijn lichaam defileert als een grimas. De actie is niet te stoppen: steeds weer tot leven komen, maar geen twee keer op dezelfde manier. Tussen spontaan carnaval en seriële anti-catwalk. Zelfs de uitputting maakt hier geen schijn van kans.
ÉCARTE LE GARDINE, TU VERRAS LE PROSCÉNIUM
18:00
La Compagnie du Zerep – Marie-Pierre Brébant, Xavier Boussiron en Fab Maria. De harde kern van Zerep op volle sterkte: Sophie Lenoir, Gilles Gaston-Dreyfus, Stéphane Roger en Marlène Saldana. Een voorstelling die iets heeft van een fotoroman en een tableau vivant, van een kerststal en een wassenbeeldenmuseum, van experimenteel straattheater en de universele wetten van de zwaartekracht. Alleen het uitgangspunt is altijd hetzelfde: twee koppels op een cocktailparty.