Ariane Loze

Ariane Loze studeerde regie aan het Royal Institute for Theatre, Cinema and Sound (RITCS) in Brussel, waar ze ook deelnam aan het a.pass-programma (Advanced Performance and Scenography Studies). In 2016–2017 was ze resident aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten (HISK) in Gent.

Haar werk wordt voornamelijk gekenmerkt door het gebruik van video, waarmee ze de hedendaagse wereld voorstelt en de veranderingen die deze doormaakt binnen de context van politiek engagement en de impact van technologische evoluties op onze levens. Ze werpt een - bijna sociologische - blik op veranderingen die onze mentale gewoonten verstoren. In haar kortfilms maakt Ariane Loze gebruik van shot-tegenshot en verplaatst ze zich in al haar personages. Op eigenzinnige toon stelt ze de regels van de performancesector in vraag.

Recente solotentoonstellingen van de kunstenares omvatten in het bijzonder Utopia op de 40mcube van Rennes (2021), een tentoonstelling van 7 kortfilms in de Radar – de ruimte voor hedendaagse kunst in Bayeux (2020) en Nein Weil Wir in het Gentse S.M.A.K. (2019). De video’s van Ariane Loze werden getoond op het Salon de Montrouge in Parijs in mei 2018 en geselecteerd voor de Movimenta-prijs in Nice (2017). Ariane Loze won de Prix Médiatine in Brussel (2016) et werd gelauwerd op de Art Contest van Brussel (2015), de Art For All Society van Macau (2016) en het Festival Côté Court in Pantin (2017). Ze heeft deelgenomen aan verschillende collectieve voorstellingen, waaronder Modern Love in het MNAM, het nationaal museum voor hedendaagse kunt van Athene (2023), om de meest recente te noemen, en aan You are such a curator! in het centrum voor hedendaagse kunst De Appel in Amsterdam (2016). Werken van het MAC’s Grand-Hornu, maar ook de Nationale Bank van België en het Stedelijk museum van Elsene in België en het Centre national des arts plastiques (Nationaal centrum voor Beeldende Kunst) (Cnap) in Parijs.