Pierre Bismuth
Pierre Bismuth woont en werkt in Brussel. Hij studeerde visuele communicatie aan de École nationale supérieure des Arts Décoratifs in Parijs en ging in de jaren 1980 in Berlijn schilderkunst studeren in het atelier van de schilder, beeldhouwer en graveur Georg Baselitz.Daarna keerde hij terug naar Parijs en deelde er zijn atelier met de kunstenaars Xavier Veilhan en Pierre Huyghe. In de jaren 1990 verhuisde hij naar Brussel en vervolgens een paar jaar naar Londen (2000–05), alvorens zich permanent in België te vestigen.
In zijn kunstpraktijk actualiseert Bismuth de codes van de conceptuele kunst en laat hij zich regelmatig inspireren door film. Zijn werk beschrijft de effecten van de proliferatie van beelden op het dagelijks leven en toont de greep die deze codes hebben op onze verbeeldingswereld. Zijn hedendaagse kunst stelt vragen bij onze perceptie van de werkelijkheid en probeert op humoristische wijze de sleutels tot het lezen ervan te destabiliseren, om toeschouwers een sceptische houding mee te geven, zelfs ten opzichte van de meest voor de hand liggende elementen in onze cultuur. Bovendien dankt hij aan zijn ervaring met het wonen in de Belgische hoofdstad een bevoorrechte kijk op de dialoog rond regionalisme, nationalisme, talen en gemeenschappen. Bismuth benadrukt het belang van intuïtie, spontaniteit en het onbewuste in het creatieve proces en heeft in de loop der tijd maatschappelijke thema’s eigen gemaakt waarvan de politieke lezing pas achteraf blijkt.
Zijn werk is reeds tentoongesteld in onder meer het Centre Pompidou in Metz en Parijs (2013, 2021), in Witte de With in Rotterdam (1997), in het New Museum in New York (2010), in het Castello di Rivoli in Turijn (2010), in het M HKA in Antwerpen (2011) en in de Queensland Art Gallery in Brisbane (2008). In 2005 won hij samen met Michel Gondry en Charlie Kaufman de Oscar voor beste originele scenario voor de film Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004). Zijn werk is te vinden in de collecties van het Musée des Arts Contemporains du Grand-Hornu (MAC's), het S.M.A.K. in Gent, het Museu d'Art Contemporani in Barcelona (MACBA), het Centre Pompidou in Parijs, het Centre national des arts plastiques (Cnap) in Frankrijk, FRAC Lorraine en het Metropolitan Museum in New York.